วันเสาร์ที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2553

พูเดิ้ล (Poodle)



พูเดิ้ล (Poodle)

พูเดิ้ลตุ๊กตา (Toy) พูเดิ้ลเล็ก (Miniature) และพูเดิ้ลมาตรฐาน (Standard)

ความสูง/น้ำหนัก พูเดิ้ลตุ๊กตาจะสูงประมาณ 10 นิ้ว หรือเตี้ยกว่านั้น วัดจากตีนติดพื้นจนถึงปลายไหล่ส่วนที่สูงที่สุด หนักประมาณ 15 ปอนด์ พูเดิ้ลเล็ก จะมีความสูงประมาณ 15 นิ้ว หรือน้อยกว่านั้นวัดจากตีนติดพื้นจนถึงไหล่ส่วนที่สูงที่สุด และจะหนักประมาณ 25 ปอนด์ สำหรับพูเดิ้ลมาตรฐานนั้นจะสูงกว่า 15 นิ้ว สุนัขพันธุ์พูเดิ้ลมาตรฐานนี้หากสูงไม่ถึง 15 นิ้ว ถือว่าไม่ได้มาตรฐานตามสายพันธุ์ในการประกวด และน้ำหนักของสุนัขสายพันธุ์นี้ก็ควรจะเป็น 45 ปอนด์

สี สีของสุนัขพูเดิ้ลทั้ง 3 ประเภท นั้นจะมีสีสม่ำเสมอเรียบติดผิว จะมีสีน้ำเงิน สีเทา สีเงิน สีน้ำตาล สีกาแฟ และสีครีม ในขณะเดียวกันขนของสุนัขพันธุ์พูเดิ้ลอาจจะมีเฉดสีของสีเดียวกันที่หลากหลาย อาจจะมีทั้งเข้มและจางอยู่ในสีเดียวกัน แต่ตามหูและขนรอบคอจะมีสีเข้มกว่าแต่อยู่ในเฉดสีเดียวกัน แต่ถ้ามีสีสลับคือ หลายสีในตัวเดียวกันจะถือว่าผิดมาตรฐานสายพันธุ์พูเดิ้ลไม่ว่าจะเป็นประเภทตุ๊กตา ประเภทเล็ก หรือประเภทมาตรฐานก็ตาม

เหมาะสำหรับ ทั้งคนที่อยู่คนเดียวหรือคนที่มีครอบครัวมีเด็ก ๆ อยู่ด้วย เหมาะสำหรับคนที่ชอบสุนัขสวย น่ารัก ฉลาด และเรียนรู้เร็ว

ไม่ค่อยเหมาะสำหรับ คนที่ไม่มีน้ำอดน้ำทน คนที่คิดว่าการฝึกสุนัขหมายถึงการทำให้สุนัขมีหุ่นดีตลอดเวลา หรือคนที่หาประโยชน์จากความฉลาดอันเลื่องชื่อของสุนัขพันธุ์นี้ ด้วยการให้สุนัขทำโน่นทำนี้มากเกินไป

สิ่งจำเป็น ไม่ว่าจะเป็นบ้านขนาดไหนก็ตาม ควรจะมีขนาดได้สัดส่วนกับพันธุ์พูเดิ้ลที่เลี้ยง ควรพาออกกำลังกาย เดิน วิ่ง หรือเล่นกับคน ควรจะแปรงและหวีขนทั้งตัวทุกวัน ควรอาบน้ำและตัดเล็บอย่างน้อยทุก ๆ เดือนหรือเดือนครึ่ง

ข้อดี มีรูปร่างสวยคลาสสิค น่ารัก ชอบเที่ยว เข้าใจง่าย เรียนรู้อะไรได้เร็วเป็นพิเศษกว่าสุนัขพันธุ์อื่น ๆ ทั่วไป ชอบเล่นกับเด็ก ๆ และไม่ค่อยผลัดขน เพราะขนหยิกติดหนังนั่นเอง

ข้อเสีย คือการเสริมสวย สุนัขพันธุ์พูเดิ้ลต้องใช้เวลาและความอดทนไม่น้อยในการทำความสะอาดเสริมสวย หรือไม่ก็ต้องพาเข้าร้านสริมสวย สำหรับสุนัขพันธุ์พูเดิ้ลโดยเฉพาะ ต้องใช้เวลาแต่ละครั้งไม่ต่ำกว่า 3 ชั่วโมง ในการอาบน้ำ เป่าขนให้แห้ง แปรง หวีขน ตัดเล็บและเสริมสวย

ช่วงชีวิต พูเดิ้ลจะมีชีวิตยืนราว ๆ 12 ปี

พิจารณาก่อนซื้อ สุนัขพันธุ์พูเดิ้ลตุ๊กตาที่เล็กมาก ๆ มักจะมีอาการเสื่อมทางสรีระและจิตใจ และอาจจะพัฒนาขึ้นเป็นสุนัขที่ขี้ตื่นตกใจเหมือนสุนัขวิกลจริตได้

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น