การสอนให้ลูกสุนัขรู้จักที่อุจจาระ

การสอนให้ลูกสุนัขรู้จักที่อุจจาระ

ความปิติยินดีจากการที่ได้ลูกสุนัขมานั้น อาจจะจางหายไปบ้างในเวลาไม่นานนัก เมื่อต้องพบกับสิ่งสกปรกเปรอะเปื้อนที่มันทำขึ้นลูกสุนัขนั้นมีไม่กี่ตัวนักที่สามารถสอนให้รู้จักที่ทางได้ขณะอายุได้ 8 ถึง 10 สัปดาห์ ก็จะฝึกสอนมันได้อย่างไรกันเล่า ?ลูกสุนัขซึ่งอยู่ในระยะเจริญเติบโตนั้นไม่อาจจะเข้าใจสิ่งนี้ได้ฉะนั้นการลงโทษด้วยเหตุผลที่ไม่รู้ในสิ่งที่มันยังไม่เคยเรียนรู้ จึงเป็นเรื่องที่ไร้ประโยชน์และไม่ถูกต้อง และการทำให้เรื่องกลายเป็นเรื่องใหญ่โดยจับจมูกของเจ้าตัวยุ่งเข้าไปถูกับสิ่งที่มับขับถ่ายออกมาจะไม่เป็นผลดีใดๆ ทั้งสิ้น นอกจากนี้ การจะรีบพามันออกไปนอกบ้านก็ไม่ทันการ เพราะของเสียได้ถูกขับถ่ายออกมาหมดเสียแล้ว สิ่งที่คุณจะทำได้ก็คือ คอยจับตามองมันไว้และพาไปนอกบ้านยังสถานที่เดียวกันทุกครั้ง ทันทีที่เห็นสัญญาณบ่งบอกว่ากระเพาะปัสสาวะหรือท้องไส้ของมันกำลังจะทำงาน สำหรับสุนัขอายุน้อยๆสิ่งแรกที่ควรทำในเวลาเช้าหลังจากตื่นและให้กินอาหารและน้ำเรียบร้อยแล้วคือ พามันออกนอกบ้าน สัญญาณที่จะทำให้คุณรู้คือ ทันเดินวนไปเวียนมาอย่างกระสับกระส่าย หรือหมุนตัวเป็นวงกลมและดมที่นั่นที่นี่และอาจจะให้อุ้งเล็บตะกุยพื้นและส่งเสียงร้องหงิงๆ ถ้าคุณสังเกตโดยตลอดตั้งแต่แรกและพามันไปยังจุดที่คุ้นเคยทันการและตรงกำหนด (ทุกๆ 2 ถึง 3 ชั่วโมง) ในไม่ช้ามันจะรู้ว่าเราต้องการอะไรและเมื่อมันเริ่มออกจากบ้านไปเองและทำให้คุณรู้ว่ามันอยากจะออกไปละก็ แสดงว่าอีกไม่นานนักมันจะรู้จักที่ทางได้อย่างสมบูรณ์ เพื่อที่จะบรรลุจุดมุ่งหมายดังกล่าวได้เร็วขึ้น ควรจะต้องชมเชยมันทุกครั้ง ทั้งหมดนี้จะต้องใช้เวลาและความอดทนอย่างมาก เพราะว่าลูกสุนัขจะต้องการขับถ่ายวันละ 6 -7 ครั้งทีเดียว แต่เมื่อคุณช่วยมันให้ผ่านพ้นระยะนี้ไปแล้ว คุณก็จะได้รับผลตอบแทนโดยไม่ต้องมาเป็นวิตกเรื่องนี้อีก ตราบเท่าที่สุนัขของคุณมีสุขภาพดีเป็นปกติ

อีกสิ่งหนึ่งที่เจ้าของสุนัขทุกคนควรจะจดจำไว้ก็คือ การพาสุนัขออกไปเดินนั้นไม่ใช่เป็นการปล่อยให้มันขับถ่ายที่ไหนก็ได้ตามใจชอบแม้ว่าเงินบางส่วนที่คุณจ่ายไปสำหรับค่านำสุนัขมาเลี้ยงอาจจะใช้ไปในการทำความสะอาดถนนก็ตาม แต่คุณและสุนัขของคุณก็ไม่มีสิทธิที่จะไปล่วงเกินสิทธิของผู้อื่น และผู้อื่นนั้นจะทนสุนัขของคุณได้ก็ต่อเมื่อคุณประพฤติต่อเขาด้วยความเห็นอกเห็นใจเท่านั้น เราต้องจดจำไว้ว่า ผู้ที่เลี้ยงสุนัขทุกคนจะต้องรับผิดชอบในสิ่งเหล่านี้ร่วมกัน

ดังนั้นจงขอได้โปรดควบคุมสุนัขของคุณไม่ให้ขับถ่ายตามท่งข้างถนน แต่ถ้าถนนนั้นไม่มีไหล่ทางหรือไม่มีต้นไม้ คุณก็อาจจะปล่อยให้มันสลัดทุกข์ตามขอบถนนได้ ทางเดินในสวนสาธารณะก็ควรจะปลอดจากของเสียจากสุนัขเช่นเดียวกัน สุนัขที่ได้รับการฝึกมาเป็นอย่างดีส่วนใหญ่จะสามารถหาที่ที่ไม่รบกวนผู้อื่นได้เกือบทุกตัว ถ้าเจ้าของสุนัขทุกคนจะคิดถึงเรื่องนี้อีกสักนิด ความสัมพันธ์ระหว่างสุนัขของเรากับมวลมนุษย์ก็คงจะดีขึ้นเป็นอย่างมาก ขณะที่คำร้องบ่นเกี่ยวกับ “ขี้หมา” ก็จะหมดไป