เพศผู้หรือเพศเมีย?

เพศผู้หรือเพศเมีย?

เรามักได้ยินอยู่บ่อยๆ ว่าสุนัขเพศเมียนั้นชอบเคล้าเคลีย “นายผู้ชาย” ของมันมากกว่า “นายผู้หญิง” และสุนัขเพศผู้ก็มักจะชอบมนุษย์เพศหญิงมากกว่า อคติที่เห็นโดยทั่วๆ ไปอีกอย่างก็คือ สุนัขเพศผู้เลี้ยงง่ายกว่าสุนัขเพศเมีย แต่สุนัขเพศเมียนั้นเอาใจและซื่อสัตย์กว่าข้อกล่าวอ้างเหล่านี้ล้วนไม่เป็นความจริงแต่อย่างใด ดังนั้น เราจะตัดสินใจอย่างไรดีว่าจะเลือกซื้อสุนัขตัวผู้หรือสุนัขตัวเมียมาเลี้ยง เลนี ฟิเดลเม เออร์ นักเขียนหนังสือเกี่ยวกับสุนัขที่มีชื่อเสียงก้องโลก ขออธิบายไว้ดังนี้

ก่อนที่ท่านจะตัดสินใจ ให้มองดูเพื่อนบ้านรอบๆ ของท่านให้สังเกตดูว่าสุนัขที่นำออกมาเดินเล่นหรือวิ่งเล่นนอกบ้านเป็นเพศผู้มากกว่าเพศเมียหรือเปล่า? ถ้าใช่ละก้อ ให้เลือกซื้อสุนัขเพศผู้มาเลี้ยงไว้เถอะ หากมีสุนัขเพศเมียจำนวนมากกว่า ให้เลือกเพศเมียเอาไว้เหตุผลนะเหรอ? หากเราเลี้ยงสุนัขเพศผู้ๆไว้ในย่านที่สุนัขส่วนใหญ่เป็นเพศเมีย เราก็จะมีปัญหากับสุนัขที่เราเลี้ยง

ฟังดูแล้วออกจะเข้าท่า ทั้งนี้เพราะสุนัขเพศผู้ที่แข็งแรง ไม่สมารถที่จะหักห้ามใจในกลิ่นของสุนัขเพศเมีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูเป็นสัด มันจะทนไม่ไหว หงุดหงิด และหาทางออกทุกวิถีทางเพื่อที่จะไปพบสุนัขตัวเมียให้จนได้ สุนัขเพศเมียนั้นจะติดสัดปีละสองครั้ง ครั้งละสามถึงสี่วันเป็นอย่างน้อย และช่วงนี้สุนัขจะไม่เป็นที่น่าไว้วางใจ และไม่ค่อยยอมเชื่อฟัง เพราะช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่สุนัขอยากผสมพันธุ์ ดังนั้นเมื่อสุนัขเพศผู้ได้กลิ่นสุนัขเพศเมียละก้อ ในช่วงติดสัด อย่าได้ไปฝืนใจมัน แต่ทางที่ดีให้ปฏิบัติตามคำแนะนำของนายเลนีดีกว่า คือเลี้ยงสุนัขเพศผู้ในละแวกที่มีสุนัขเพศผู้มากกว่าเพศเมียและเลี้ยงสุนัขเพศเมียหากเราอยู่ในละแวกบ้านที่มีสุนัขเพศเมียมากกว่าเพศผู้แต่อย่างไรก็ตามก็ยังมีทางออก หากเราเลี้ยงสุนัขโดยไม่คำนึงถึงเหตุดังกล่าว สิ่งเดียวที่เราจะแก้ได้ก็คือ ให้สุนัขเพศเมียที่เราเลี้ยงกินยาเม็ดจำพวกดับกลิ่น หรือขจัดกลิ่นเพศเมียในช่วงที่ติดสัด ยาเม็ดนี้สะกัดกั้นมิให้เกิดกลิ่นเพศเมียขจรขจายออกไปดึงดูดสุนัขเพศผู้ การฉีดฮอร์โมนระงับอารมณ์เพศซ้ำแล้วซ้ำอีกนั้นไม่ควรกระทำ ทั้งนี้เพราะในระยะยาวมันอาจจะทำให้ไม่เกิดความสมดุลทางฮอร์โมนเพศ และสร้างปัญหาด้านสุขภาพได้ในภายหลังอีกวิธีหนึ่งอันที่จะหลีกเลี่ยงปัญหาการติดสัดของสุนัขคือให้ทำการตอนสุนัขตัวเมียของเราเสีย ในการตอนหรือทำหมันสุนัขตัวเมียนั้น รังไข่และมดลูกจะถูกตัดออก เราจะตอนหรือทำหมันสุนัขตัวเมียของเราก็ต่อเมื่อเราแน่ใจร้อยเปอร์เซ็นว่า เราไม่ต้องการลูกสุนัข (ที่น่ารัก)

หากเรามีสุนัขเพศผู้ เราต้องมีความอดทนหน่อย เมื่อเราพาสุนัขเดินเล่น สุนัขที่เราพาไปเดินเล่นอาจจะอยากเดินเล่นไปเรื่อยๆ อาจจะใช้เวลานิดหน่อย ให้เราอดทนเอาไว้ถือเสียว่าเราได้ออกกำลังกายไปในตัว เป็นธรรมชาติของสุนัขเพศผู้ที่มักจะทำเครื่องหมายบ่งบอกอาณาจักรของตนให้สุนัขตัวอื่นรู้ โดยการทิ้งกลิ่นเอาไว้ตามจุดต่างๆ การทิ้งกลิ่นที่ว่าก็คือ การฉี่รดตามจุดต่างๆ บางครั้งเราก็ควรที่จะทำความเข้าใจในธรรมชาติของสุนัขเพศผู้เมื่อ ได้กลิ่นเพศเมียในช่วงติดสัด แม้สุนัขเพศเมียจะอยู่ในละแวกใกล้เคียงหรืออยู่ที่ไกลๆ ก็ตามในช่วงติดสัดนี้เราควรจะขอความร่วมมือจากเพื่อนบ้านของเราที่เป็นเจ้าของสุนัขเพศเมีย ขอให้ผูกหรือควบคุมสุนัขเพศเมียไว้ อย่าให้ออกมาเพ่นพ่านนอกบ้านไม่ว่าเราจะเลือกเลี้ยงสุนัขเพศผู้หรือเพศเมียก็ตาม มันขึ้นอยู่กับความชอบของแต่บุคคล บางคนอาจจะชอบสุนัขเพศผู้ บางคนชอบเพศเมียเพราะเอาใจเก่งและซื่อสัตว์กว่า แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นไม่ว่าจะเลี้ยงเพศไหนก็ตาม ต้องอาศัยความอดทนและความเข้าใจในสุนัขที่เราเลี้ยง รวมถึงความรักที่เราต้องมีให้แก่สุนัขที่เราเลี้ยงด้วยเป็นอย่างดี